Mijn reis naar York begint misschien iets anders dan die van de meeste anderen die in het buitenland gaan studeren. Op mijn zeventiende haalde ik, na veel gedoe door fysieke problemen vanwege een ongeluk, mijn havo. Ik had het behoorlijk gehad met school en wilde dus eens wat anders. Ik startte mijn eigen webshop en begon mijn ondernemerscarrière. Omdat ik het toch wel leuk vond om wat bij te leren, deed ik er ook nog wat cursussen aan de Open Universiteit bij.
Na twee jaar begon het me best wel te vervelen; als de webshop eenmaal gebouwd is, is het eigenlijk alleen maar wachten tot je weer wat mag inpakken en versturen. Tijd voor iets nieuws dus! Al jaren had ik de droom om in het buitenland te studeren. Eigenlijk wilde ik het liefst naar Amerika, maar voor zo’n eerste keer helemaal alleen van huis was dit nogal ver.
Aanmelden voor universiteiten in het VK
Dan moest het het VK maar worden: een uurtje vliegen, een taal die ik in ieder geval kon verstaan en niet extreem duur zoals de meeste goede universiteiten in Amerika. Aangezien de deadline er al snel aan zou komen, heb ik de universiteiten via het internet geselecteerd. Ik was op dat moment zelfs nog nooit in het VK geweest… Ook kon ik in het VK mijn certificaten van de Open Universiteit gebruiken als vervanging van een VWO diploma. Hier in Nederland moest ik, ondanks mijn certificaten van de Open Universiteit, toch een 21+ toets doen omdat ik geen vwo-diploma had.
Achteraf gezien had ik me iets meer moeten verdiepen in welke gebieden van psychologie de universiteit actief is. Hier doen ze vooral veel onderzoek naar geheugen en visuele perceptie. Dat zijn helaas de onderdelen waar ik wat minder mee heb. Niet dat het veel uitmaakt voor welke vakken je krijgt, want dat is hier redelijk vastgelegd door de Britse Psychologie Society. Voor andere dingen als onderzoeksstages en je eindejaarsonderzoeksproject is het wel handig als de universiteit actief is in het gebied waar je in geïnteresseerd bent.
Aanmelden was vrij makkelijk: een ‘oh ik ben zo geweldig’-motivatie schrijven, diploma’s opsturen, een referentie laten maken en dat was het. Het enige wat misschien voor ons Nederlanders wat minder vanzelfsprekend is, zijn buitenschoolse activiteiten. Omdat ik mijn eigen bedrijf had, had ik genoeg dingen om op het buitenschoolse activiteiten-lijstje te schrijven. In Nederland heeft het bouwen van een cv op de middelbare school iets minder prioriteit dan hier. Hier (en in een hoop andere landen op de wereld) vinden ze het belangrijk dat je niet alleen op school goed bent, maar ook daarbuiten.
Een van de reden waarom ik denk dat ik op deze universiteit werd toegelaten, is omdat ze op hun eigen site veel promotie maakten voor hun ondernemersmogelijkheden. Het is daarom denk ik ook geen slecht idee om je extra activiteiten af te stellen op waar je aangenomen wilt worden en wat je wilt studeren. Ze kijken vaak niet alleen naar je cijfers, maar ook of je bij de universiteit past. Denk bijvoorbeeld aan vrijwilligerswerk, zomerschool, een bijbaantje met een mooie titel of een stage bij een bedrijf met een bekende naam.
Iets anders dat je misschien kan helpen om er voor te zorgen dat ze snappen wat je Nederlandse cijfers betekenen, is het bijvoegen van een document van Nuffic waarop het Nederlandse onderwijssysteem wordt vergeleken met het land waar je naartoe gaat.
Uiteindelijk werd ik in York met de beste voorwaarden toegelaten, dus dat ging het worden. Inmiddels was ik na mijn aanmelding wel naar open dagen in Wales en Schotland geweest, dus had ik een beetje een idee gekregen van wat me te wachten stond.
Voorbereiden op het vertrek
Voor dat je werkelijk gaat, is het wel handig om te controleren of je zorgverzekering ook geldig is waar je naartoe gaat. Zelf heb ik ook een ‘studenten in het buitenland’-verzekering afgesloten voor extra dingen als rechtsbijstand en aansprakelijkheid. Je weet immers nooit wat je kan overkomen zo ver van huis!
Mocht je medicijnen slikken, dan is het handig om dit door je dokter in Nederland even in het Engels op te laten schrijven. Daarnaast vroegen ze hier ook naar je inentingen, dus dat boekje kan je ook maar beter even opsporen voor dat je vertrekt. Vaak kan je een aantal gratis vaccinaties bij de universiteit halen als je deze niet hebt gehad als kind.
Behalve die paar administratieve dingen en je officieel laten uitschrijven in Nederland hoef je niet veel te doen. Alleen je spullen pakken en gaan! En uiteraard nog even je favoriete broodbeleg inpakken, want hagelslag vinden ze hier maar iets raars…
Toen was het zover: auto volladen en naar Engeland. De eerste keer dat ik in York kwam, was ook meteen de dag dat ik er voor 3 jaar ging wonen!
Wonen op een campus
Bij de meeste universiteiten in het VK kan je op de campus wonen. De meeste eerstejaars doen dit dan ook. Bij ons zijn de accommodaties verdeeld over ‘colleges’ (denk aan de afdelingen van Harry Potter). Je mag zelf kiezen bij welk college je wilt horen. De kwaliteit hier is nogal gevarieerd: van vies, oud met gedeelde badkamer en kantine-eten inbegrepen tot super deluxe met ensuite en een gedeelde keuken.
Gelukkig waren er nog ensuite kamers in een nieuw gebouw vrij toen ik me ging aanmelden. Alleen de keuken hoefde ik te delen met 11 anderen. Bij ons waren de keukens vrij groot, met 4 koelkasten en 2 fornuizen. Daarnaast werd de keuken elke week schoongemaakt door een schoonmaakploeg. Dus zelfs als je niet tegen al te veel troep kan, is dat prima uit te houden!
Ik zou het iedereen aanraden om in ieder geval het eerste jaar op een campus te gaan wonen. Het is vaak dicht bij de universiteit, je ontmoet mensen die wat anders studeren dan jij en je hoeft je niet druk te maken over dingen als elektriciteitsrekeningen.
Volgende keer meer over mijn eerste jaar in York!